29 مارس 2024- یک مطالعه ی پنج ساله که اخیراً در Annals of Surgery منتشر شده است، تأثیر کاهش فشار بر عصب در اندام تحتانی را در بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی دردناک (DPN) روشن کرده است.
محققان نوشتند: «اگرچه رفع فشار بر عصب با کاهش درد مرتبط بود، اما مزیت رفع فشار با کمک جراحی نیاز به بررسی بیشتر دارد زیرا اثر دارونما ممکن است مسئول بخشی یا تمام این اثرات باشد».
محققان در مرکز پزشکی UT Southwestern دریافتند که رفع فشار بر عصب با کمک جراحی، که برای درمان بیماری هایی مانند سندرم تونل کارپال و سیاتیک استفاده می شود، می تواند در تسکین درد بیماران مبتلا به نوروپاتی دیابتی نقش داشته باشد.
این مطالعه پنج ساله، اولین کارآزمایی تصادفی کنترل شده برای ارزیابی اثربخشی جراحی رفع فشار بر عصب اندام تحتانی بر روی بیماران مبتلا به نوروپاتی محیطی دیابتی بود.
تقریباً 20 میلیون آمریکایی از نوروپاتی دیابتی رنج می برند، یک بیماری پیشرونده که به اعصاب، عمدتاً در پاها آسیب می رساند. درمان اولیه امروزه استفاده از داروهای مسکن موقت است، اما بسیاری از بیماران پس از استفاده طولانی مدت آنها را بی اثر می دانند.
پروفسور شای روزن، سرپرست این مطالعه، و معاون رئیس بخش جراحی پلاستیک، گفت: نوروپاتی دیابتی می‌تواند ناتوان‌کننده باشد و منجر به کمبود تحرک و کاهش شدید کیفیت زندگی شود. اعتقاد بر این است که تقریباً یک سوم افراد مبتلا به درد نوروپاتی به دلیل تغییرات فیزیولوژیکی ناشی از دیابت تحت فشار عصبی هستند - جایی که فشار مستقیم و مزمنی بر روی عصب محیطی وجود دارد. تحقیقات ما نشان می‌دهد که جراحی رفع فشار بر عصب برای آزاد کردن اعصاب فشرده شده از بافت اطراف می‌تواند تسکین پایداری را برای این افراد ایجاد کند.
در نوروپاتی دیابتی، اعصاب می توانند متورم شوند و در نهایت توسط بافت نیمه سخت اطراف فشرده شوند و باعث درد، ضعف عضلانی یا هر دو شود. در جراحی، بافت نیمه سفت از عصب متورم جدا می‌شود و با بهبود جریان خون، علائم را تسکین می دهد.
محققان در این مطالعه 78 بیمار را در UT Southwestern و Parkland Health دنبال کردند. این افراد به طور تصادفی در دو گروه قرار گرفتند، یکی تحت عمل جراحی و دیگری به عنوان یک گروه مشاهده فقط تحت درمان دارویی باقی ماندند. در افرادی که برای جراحی انتخاب شدند، یک پا نیز به‌طور تصادفی برای «جراحی ساختگی» انتخاب شد. به این معنی که جراح برش‌هایی را برای تقلید از روش جراحی ایجاد می‌کند اما بدون اقدامات درمانی اصلی (یعنی آزادسازی عصب) - در حالی که پای دیگر تحت عمل جراحی برداشتن فشار بر عصب قرار می‌گیرد.
بیماران موافقت کردند که در مورد اینکه کدام پای آنها تحت عمل جراحی ساختگی و کدام پا تحت عمل جراحی رفع فشار قرار گرفته است، بی اطلاع باشند. به‌علاوه، ارزیابی‌کنندگان در مورد اینکه بیماران در کدام گروه قرار داشتند، بی اطلاع بودند. دکتر روزن گفت: این عدم اطلاع بیماران و ارزیاب‌ها قابلیت اطمینان نتایج را بیشتر می‌کند.
در طی بازدیدهای بعدی، بیماران پرسشنامه استاندارد درد و سبک زندگی را تکمیل کردند. در ویزیت 12 ماهه، بیمارانی که تحت مداخله جراحی قرار گرفتند، درد کمتری را در هر دو پا گزارش کردند، در حالی که رتبه بندی درد در گروه مشاهده، بدون تغییر باقی ماند.
در 56 ماه پس از جراحی، تحت شرایط یکسان که بیماران و ارزیاب ها از گروه و مداخله ی انجام شده بی اطلاع بودند، افراد گروه جراحی حتی کاهش درد بیشتری را گزارش کردند، در حالی که افراد گروه مشاهده درد بدتری داشتند. با این حال، بر خلاف پیگیری 12 ماهه، بیماران جراحی بهبودی بسیار بیشتری را در پاهای بدون فشار نسبت به پاهای جراحی ساختگی خود گزارش کردند.
دکتر روزن گفت: «گزارش‌های یک ساله بهبود درد در هر دو پا می‌تواند به این معنا باشد که اثر دارونما وجود دارد، اما نتایج پنج‌ساله نشان می‌دهد که این روش واقعاً تأثیر طولانی‌مدت مثبتی بر درد دارد». هنوز بحث‌های زیادی در جامعه پزشکی در مورد ارزش جراحی رفع فشار در درمان نوروپاتی دیابتی وجود دارد، و اگرچه این مطالعه این موضوع را حل نمی‌کند، باید به گسترش گفتمان بین ذینفعان کمک کند و ما امیدواریم که این نتایج منجر به تحقیقات بیشتر شود. هدف درک بهتر اثربخشی جراحی کاهش فشار بر عصب بر نوروپاتی دیابتی و بهبود توانایی ما در شناسایی بیمارانی است که احتمالاً به مداخله جراحی پاسخ می‌دهند».
منبع:
https://medicaldialogues.in/surgery/news/surgical-nerve-decompression-tied-to-reduced-pain-in-patients-with-diabetic-neuropathy-study-126331